Czy kiedykolwiek zastanawialiście się, jakie są kluczowe różnice między reanimacją a resuscytacją, oraz kiedy i jak powinny być one udzielane? Czytając poniższy artykuł, dowiesz się:
— Jakie są różnice pomiędzy reanimacją i resuscytacją
— Jak unikać najczęstszych błędów podczas ich stosowania
— W jaki sposób postępy w medycynie wpływają na te dwie, kluczowe procedury ratunkowe
Podstawowe różnice między reanimacją a resuscytacją
Podczas szkolenia z pierwszej pomocy często spotykamy się z pojęciami takimi jak reanimacja i resuscytacja. Chociaż mogą wydawać się wymienne, istnieją między nimi kluczowe różnice, które mają znaczący wpływ, na podejmowane działania ratunkowe. Reanimacja ma na celu przywrócenie podstawowych funkcji życiowych takich jak krążenie, oddech i świadomość osoby po zatrzymaniu akcji serca. Z kolei resuscytacja, znana również jako resuscytacja krążeniowo-oddechowa (RKO), jest zestawem czynności ratunkowych, które mają na celu przywrócenie prawidłowego oddechu i krążenia krwi w sytuacji nagłego zatrzymania serca.
Jednak czym różni się reanimacja od resuscytacji?
- Reanimacja to zespół czynności ratowniczych, które wykonujemy po zatrzymaniu akcji serca, mających na celu przywrócenie funkcji życiowych takich jak oddech, tętno oraz przytomności poszkodowanego.
- Resuscytacja to zespół czynności ratowniczych, które wykonujemy po zatrzymaniu akcji serca mających na celu przywrócenie funkcji życiowych takich jak oddech i tętno.
Reanimacja może być procesem długotrwałym i wymagać specjalistycznego sprzętu oraz wiedzy medycznej, resuscytacja jest czynnością, którą należy wykonać natychmiast przed przyjazdem pogotowia ratunkowego — jest to czynność wykonywana przez bezpośrednich świadków zdarzenia.
BLS — Basic Life Support, czyli podstawowe zabiegi resuscytacyjne krok po kroku dla każdego świadka udzielającego pierwszą pomoc przedmedyczną
- Widzisz zagrożenie — reaguj, aby znacząco zwiększyć szanse na przeżycie poszkodowanego.
- Oceń swoje bezpieczeństwo — dobry ratownik to żywy ratownik.
- Jeśli jest bezpiecznie, podejdź do poszkodowanego i sprawdź jego przytomność oraz czy oddycha prawidłowo. Odchyl głowę poszkodowanego do tyłu — to udrożni drogi oddechowe poszkodowanego i pozwoli na ocenę jego oddechu.
- Jeśli poszkodowany jest nieprzytomny, wezwij pomoc.
- Jeśli poszkodowany jest nieprzytomny i oddycha, ułóż go w pozycji bocznej bezpiecznej, zadbaj o jego komfort termiczny i do czasu przyjazdu ratowników medycznych sprawdzaj jego oddech co 2 minuty.
- Jeśli poszkodowany jest nieprzytomny i nie oddycha lub jego oddech jest nieprawidłowy, rozpocznij resuscytację (RKO). Wykonaj 30 uciśnięć klatki piersiowej w tempie 100-120 ucisków na minutę, a następnie 2 wdechy ratownicze, w celu przywrócenia krążenia krwi. Powtarzaj tę czynność aż do przywrócenia funkcji życiowych osoby poszkodowanej. Możesz odstąpić od wykonywania wdechów ratowniczych, jeśli nie masz maseczki z filtrem, ale nie przerywaj uciskania klatki piersiowej.
- Jeśli na miejscu zdarzenia dostępny jest automatyczny defibrylator zewnętrzny (AED) – włącz go do wykonywanych czynności ratunkowych i stosuj się do jego poleceń.
ALS-Advanced Life Support, czyli zaawansowane zabiegi resuscytacyjne stosowane przez personel medyczny
Przejście od podstawowych do zaawansowanych zabiegów resuscytacyjnych powinno być płynne. Po dotarciu służb medycznych na miejsce zdarzenia, gdzie świadkowie udzielają pierwszej pomocy osobie poszkodowanej, następuje przekazanie pacjenta oraz uzyskanych informacji. Ratownicy medyczni kontynuują podstawowe czynności resuscytacyjne takie jak uciśnięcia klatki piersiowej i wdechy ratownicze oraz stosują defibrylację, a następnie wdrażają farmakoterapię lub inne konieczne zabiegi, dążąc do przywrócenia akcji serca. Podjęcie natychmiastowych działań przez świadków zdarzenia znacznie zwiększa szanse na przeżycie poszkodowanego, a płynne przejęcie pacjenta przez medyków i wdrożenie zaawansowanych zabiegów resuscytacyjnych daje szanse pacjentowi na zminimalizowanie deficytów neurologicznych w późniejszej rekonwalescencji.
Najczęstsze błędy podczas reanimacji i resuscytacji — jak ich unikać?
- Brak odpowiedniej wiedzy i przygotowania sprawia, że świadkowie nie podejmują próby udzielenia pomocy. Zagrożenie życia ludzkiego budzi wysoki poziom stresu u nieprzeszkolonej osoby, która może nieodpowiednio zareagować w danej sytuacji. Strach i lęk mogą prowadzić do braku reakcji świadków zdarzenia. Jeśli nie jesteś w stanie udzielić pierwszej pomocy bezpośrednio, zadzwoń po służby ratunkowe (999 lub 112) i wezwij pomoc. Warto skorzystać z kursów lub szkoleń pierwszej pomocy, aby przygotować się na takie sytuacje.
- Zbyt późne rozpoczęcie działań ratowniczych zmniejsza szanse na przeżycie ofiary. Nie wahaj się — działaj od razu!
- Brak zabezpieczenia miejsca zdarzenia — kieruj się zasadą „dobry ratownik to żywy ratownik!”
- Błędne ocenienie stanu poszkodowanego — Pamiętaj! Koniecznie udrożnij drogi oddechowe i sprawdź, czy poszkodowany oddycha. Jeśli poszkodowany nie oddycha lub jego oddech jest nieprawidłowy, natychmiast rozpocznij działania mające na celu przywrócenie funkcji życiowych u osoby poszkodowanej.
- Nieprawidłowe uciskanie klatki piersiowej sprawia, że podejmowane działania nie przynoszą pożądanego efektu, jakim jest dotlenienie mózgu i innych narządów. Uciskaj klatkę piersiową rytmicznie, szybko i głęboko, pamiętając o relaksacji klatki piersiowej. Unikaj przerw w uciśnięciach klatki piersiowej. Resuscytację należy kontynuować do przybycia profesjonalnej pomocy medycznej.
- Brak wczesnego wezwania wykwalifikowanej pomocy medycznej — każda minuta ma znaczący wpływ na przeżycie pacjenta.
Realizacja skutecznej reanimacji lub resuscytacji wymaga nie tylko wiedzy, ale również umiejętności praktycznych. Zalecany stosunek uciśnięć do wdechów ratowniczych to 30:2. Możesz również odstąpić od wykonywania wdechów ratowniczych, ale utrzymuj uciskanie klatki bez przerwy. Regularne ćwiczenia praktyczne pozwalają utrwalić właściwe techniki i zwiększają pewność siebie podczas podejmowania działań ratunkowych. Zatem, aby unikać błędów i zwiększyć szanse na uratowanie życia, niezbędne jest ciągłe doskonalenie swoich umiejętności i wiedzy z zakresu pierwszej pomocy.